داستان کوتاه غمگین فاصله عشق با یک چتر

[mraliw]

فاصله عشق با یک چتر...

اولین روز : بارانی را به خاطر داری ؟
غافلگیر شدیم چتر نداشتیم خندیدیم دویدیم و به شالاپ شلوپ های گل آلود عشق ورزیدیم....

دومین روز : بارانی چطور ؟
پیش بینی اش را کرده بودی چتر آورده بودی و من غافلگیر شدم...
سعی می کردی من خیس نشوم و شانه سمت چپ تو کاملا خیس بود !

سومین روز : چطور ؟
گفتی سرت درد می کند و حوصله نداری سرما بخوری !
چتر را کامل بالای سر خودت گرفتی و شانه راست من کاملا خیس شد...

چند روز پیش : را چطور ؟ به خاطر داری ؟
که با یک چتر اضافه آمدی...
مجبور بودیم برای اینکه پین های چتر توی چش و چالمان نرود دو قدم از هم دورتر راه برویم !

فردا دیگر برای قدم زدن نمی آیم تنها برو...

پایان...